این تست کیفیت برای تعیین شاخص جریان مذاب (MFI) یک پلیمر و کمک به بهبود کیفیت محصول و فرآیندهای ساخت استفاده می شود. پلیمر خام به ندرت به شکلی که مشتری می خواهد به نظر می رسد یا عمل می کند از تغییرات ساده رنگ گرفته تا کنترل استاتیک، یک پلاستیک به طور کلی شامل چندین افزودنی است. همیشه کار با افزودنی های خام مطلوب نیست. برعکس، پلیمرهای از پیش ترکیب شده جایگزین بسیار ساده‌تری هستند، اما به طور بالقوه کند، پرهزینه و غیر قابل انعطاف هستند. مستربچ ها حد وسطی را فراهم می کنند. نه کاملاً سفارشی و نه کاملاً از قبل مخلوط شده، آنها سفارشی‌سازی و آزمایش سریع را امکان‌پذیر می‌کنند و در عین حال از محدودیت‌های مربوط به اندازه دسته یا ماندگاری جلوگیری می‌کنند. مستربچ ها و پلیمرهای نهایی هر دو نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق دارند. مواد حامل ممکن است اثرات نامطلوبی بر پلاستیک تمام شده داشته باشند، بنابراین تعیین کمیت محتویات آنها و شناسایی محصولات جانبی که ممکن است به محصول نهایی آسیب برساند، مهم است.

بسته به پلیمر یا مستربچ موجود، تکنسین ها ممکن است از یکی از چهار روش زیرمطابق با استاندارد ISO ۳۴۵۱ استفاده کنند:

روش ۱: سوزاندن (با شعله یا کوره صدا خفه کن) و سپس کلسینه کردن کوره صدا خفه کن

روش ۲: سوزاندن، تصفیه اسید سولفوریک و در نهایت حرارت دادن

روش:۳: تصفیه اسید سولفوریک، سوزاندن و در نهایت حرارت دادن

روش ۴: استفاده از ابزار خودکار

آزمایشات اغلب شامل موارد زیر است:

تجزیه و تحلیل باقی مانده خاکستر خشک برای اندازه گیری محتوا و خلوص

بررسی نرمی و نقطه اشتعال

تجزیه و تحلیل مکانیکی وابسته به دما

پیری گرما و هوازدگی برای اطمینان از دوام