در این تحقیق سعی بر آن بوده است که پلیمری با پیوندهای مزدوج در زنجیر اصلی طراحی و ساخته شود. بر این اساس دو پلیمر با مشتقاتی از ۴[۴-(alkoxy) phenyl] ۲, ۶-bis (۴-bromophenyl) pyridine و مونومر بای تیوفن ساخته شد که با نام های P۱ و P۲ مشخص شدند. کلیه پلیمرها و حد واسط های مربوطه با تکنیک های FT—IR ، NMR و آنالیز عنصری شناسایی شدند. در این پلیمرها از استخلاف هایی با طول های مختلف استفاده شده است و تاثیر استخلاف نیز بر روی خواص آن ها تعیین شده است. بعد از ساخته شدن و انجام کارهای تایید کننده ساخته شدن پلیمر، ویژگی¬های نوری و انرژی پلیمر توسط انجام عملیات بر انگیختگی با اشعه نوری در ناحیه طول موجی UV-Vis بررسی شد. برای پلیمر P۱ مقدار گاف انرژی ۱۷/۲ الکترون-ولت و برای پلیمر P۲ مقدار ۱۳/۲ الکترون-ولت بدست آمد. موقعیت های HOMO و LUMO پلیمرها نیز توسط گرفتن ولتامتری چرخه ای از محلول پلیمر در محیط آلی تعیین شد که برای پلیمر p۱ به ترتیب مقادیر ۲۸/۵- و ۱۵/۳- الکترون-ولت و برای پلیمر P۲ مقادیر ۴۱/۵- و ۳۲/۳- الکترون-ولت بدست آمد. همچنین یک مولکول آلی با ساختار۴-(naphthalen-۱-yl)-۲, ۶-bis (۴-nitrophenyl) pyridine (A۱) جهت استفاده در سلول¬ها به عنوان گیرنده طراحی و ساخته شد که گاف انرژی آن ۲۹/۲ الکترون-ولت بود. سلول های خورشیدی ساخته شده دارای اجزا ITO/PEDOT:PSS/Active layer/LiF/Al می¬باشند که لایه فعال شامل مخلوطی از پلیمرها با هم، یا مخلوط پلیمرها و (A۱)است. در حالت کلی سه نوع سلول طراحی شد که ترکیبی از P۱/P۲، P۱/A۱ ، P۲/A۱ ، به عنوان گیرنده / دهنده در لایه فعال می-باشند. این سلول¬ها با درصد¬های مختلفی از دهنده و گیرنده تست شدند و درصد بهینه آنها گزارش شده است. بر روی سلول های ساخته شده محاسبات جریان-ولتاژ (V-J) انجام گرفته و همچنین ضخامت لایه های مربوطه به کمک SEM اندازه گیری شدند. کلمات کلیدی: سلول خورشیدی پلیمری – گاف انرژی – ولتاژ مدار باز – جریان مدار کوتاه – پلیمرهای با باندهای مزدوج – سلول های توده مخلوط