امروزه شیوع عفونت‌های باکتریایی و خسارات جانی و مالی ناشی از آن، سبب شده است که دانشمندان همواره به دنبال یافتن راه کارهایی در جهت توسعه دانش برای مهار این میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا باشند. چسبندگی باکتری‌ها و رشد آن‌ها روی سطوح مختلف سبب ایجاد تجمع این میکروارگانیسم‌ها و تشکیل زیست فیلم می‌گردد. در همین رابطه یکی از مهم‌ترین ابزارهای معرفی‌شده، استفاده از پوشش‌های پلیمری ضدباکتریایی است. در میان این پلیمرها، پلی‌یورتان‌ها به دلیل خواص منحصر به فردشان از جمله، زیست‌سازگاری، امکان استفاده از مواد اولیه گوناگون و کنترل‌پذیری خواص، مورد توجه فراوانی در این زمینه قرار گرفته‌اند. در سا‌ل‌های اخیر، پلی‌یورتان‌های پایه آبی به دلیل کاهش استفاده از ترکیبات آلی فرار (VOC)، ساخت راحت، ویسکوزیته پایین، امکان اسپری نمودن، چسبندگی بالا به سطوح مختلف، مقاومت سایشی بالا، قابلیت پخش انواع افزودنی‌ها و تشکیل سریع فیلم در زمینه‌های بیوپزشکی نظیر پوشش‌های ضدباکتریایی، زخم‌پوش‌ها و محصولات زیستی مورد مطالعات چشمگیری واقع شده‌اند. در این پروژه پلی‌یورتان پایه آبی به روش اختلاط پیش پلیمر سنتز شد و به منظور سرعت بخشیدن به احیاءکاتیون‌های نقره و پایداری نانوساختارهای نقره در ماتریس پلیمری، از سدیم پارا سولفوناتو کلیکس [4] آرن استفاده شده است. بررسی ساختار و مورفولوژی نانوساختار SC4A/Ag با استفاده از روش‌های FT-IR، SEM و TEM سنتز آن‌ها را تایید نمود و اندازه نانوساختارها کمتر از nm 50 گزارش شد. علاوه براین، خواص مختلف فیلم‌های WPU، WPU/S₇₅Ag و WPU/S₁₅₀Ag نیز توسط ATR-FTIR، XRD، SEM، ICP، TGA و زاویه تماس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از ماکروسیکل SC4A نه تنها مشکل لختگی و انعقاد نانوساختارهای نقره در بستر پلی‌یورتان پایه آبی برطرف می‌کند بلکه مقاومت حرارتی بهتری را ایجاد کرده و T_5% نمونه‌های حاوی نانوساختارهای SC4A/Ag نسبت به WPU خالص از ⁰C 201 به ⁰C 227 افزایش یافت. آزمون SEM نشان داد که کیفیت پخش نانوساختارها در بستر WPU تابع غلظت ماکروسیکل SC4A می‌باشد و نمونه WPU/S₇₅Ag پخش بهتری نشان می‌دهد. همچنین رفتار ضدباکتریایی و زیست سازگاری فیلم‌های یورتانی ارزیابی شد و نشان داد که نمونه‌های حاوی نانوساختارهای نقره 100% قادر به مهار باکتری‌ها می‌باشند و زیست سازگاری مطلوبی نسبت به نمونه خالص دارند.