قالب گیری تزریقی یکی از روش‌های ساخت قطعات فلزی یا پلاستیکی با کمک مواد اولیه‌ای همچون شیشه، انواع پلیمر، انواع الاستومر و فلزات است. در این روش مواد اولیه‌ی موردنیاز برای ساخت قطعه، به صورت مذاب در می‌آیند و از طریق دستگاه قالب‌گیری و با کمک اهرم‌ها و پیستون‌ها با فشار مشخصی به درون قالب از پیش تهیه‌شده تزریق می‌شوند.
قالب‌های به کار رفته در دستگاه‌های قالب گیری به روش تزریقی، اغلب به شکلی طراحی شده‌اند که بخارات مواد مذاب و گرمای آن را از طریق دریچه‌های تهویه به بیرون هدایت می‌کنند. به این ترتیب به خنک شدن و شکل‌گیری هرچه بهتر مواد مذاب درون قالب کمک خواهند کرد. این مواد پس از سرد شدن شکل قالب را به خود می‌گیرند و به شکل یک قطعه‌ی کاربردی از دستگاه قالب گیری خارج می‌شوند.
تقریبا بیشتر قطعات و لوازمی که در اطراف خود مشاهده می‌کنید با روش قالب گیری تزریقی تهیه شده‌اند. پس می‌توان گفت که کاربرد این روش از تولید قطعات با زندگی روزمره‌ی ما عجین شده است.
اما اگر بخواهیم کاربردهای این روش را به شکل دقیق‌تری بررسی کنیم، باید بگوییم که قالب گیری به روش تزریق در صنایع بسیار متنوعی از قبیل تولید قطعات خودرو، صنایع الکتریکی و لوازم برقی، تولید اسباب بازی، لوازم خانگی یک تکه، ظروف نگهدارنده، صنایع بسته‌بندی و همچنین در تولید میز یا مبلمان پلاستیکی یا فلزی یکپارچه و صدها صنعت دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد و یکی از رایج‌ترین راهکارها برای تولید انبوه قطعات و لوازمی است که در دنیای مدرن مورد استفاده‌ی بشر قرار می‌گیرد.
قالب گیری به روش تزریق یکی از بهترین راهکارها برای تولید انبوه و سریع قطعات است که به روش‌های بسیار گوناگون و با کمک دستگاه‌های تزریق متنوعی انجام می‌شود. اما تفاوت در نحوه‌ی اجرای تزریق باعث شده است که این فرآیند تولیدی به دو گروه قالب گیری پیچشی و قالب گیری پیستونی تقسیم شود. حالا بیایید ببینیم این روش‌های تزریق چه هستند و چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
قالب گیری پیچشی :(Screw) در این شیوه‌ی تزریق مواد به درون قالب‌ها، اهرم تزریق به صورت چرخشی عمل می‌کند و با هم زدن رزین در محفظه‌ی گرم و حرکت رو به جلو آن را به سمت قالب هدایت می‌کند.هنگامی که رزین مذاب اولیه به درون قالب وارد شد، اهرم تزریق به حالت چرخشی به عقب برمی‌گردد تا مواد بیشتری به داخل قالب راه پیدا کنند. مواد باقی مانده با کمک دوران اهرم تزریق به سمت قالب حرکت می‌کنند و به این ترتیب قالب به‌طور کامل از مواد مذاب پر می‌شود.
قالب گیری پیستونی: (Ram or Plunger) در این شیوه از تزریق، ماشین قالب‌گیری از اهرم فشار برای انتقال مواد مذاب به درون قالب کمک می‌گیرد. هنگامی که مواد اولیه به درون قیف ریخته می‌شوند و در آن به شکل مذاب در می‌آیند، اهرم یا بازوی تزریق به جای چرخش و به گردش در آوردن ماده‌ی مذاب، آن را با فشار به سمت قالب هدایت می‌کند. به همین خاطر این روش از قالب‌گیری به نام قالب‌گیری پیستونی شناخته می‌شود. در این سیستم از آب برای خنک کردن هرچه سریع‌تر مواد مذاب درون قالب استفاده می‌کنند.
معمولا در فرآیند تزریق از دو نوع ماده‌ی گرمانرم و گرماسخت استفاده می‌شود که هر یک از آن‌ها در مواجهه با گرما واکنش مولکولی خاصی از خود نشان می‌دهند. برخی از این مواد در معرض گرما نرم می‌شوند و برخی دیگر با گرما دیدن سخت‌تر از قبل می‌شوند.
به همین خاطر انتخاب جنس مناسب برای قالب تزریق یکی از مهم‌ترین بخش‌‌های قالب گیری به روش تزریق است. به‌طور کلی قالب‌هایی که در فرآیند قالب‌گیری و به‌خصوص قالب گیری مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جنس فلز هستند. چرا که فلزها می‌توانند سحی صاف و یکدست را در محصول نهایی ایجاد نمایند.
اما نوع فلزات به کار رفته در قالب‌ها تماما به نوع مواد اولیه، ترموست یا ترموپلاست بودن آن‌ها و همچنین استانداردهای تولید وابسته است. با همه‌ی این‌ها متداول‌ترین فلز برای ساخت قالب‌های این پروسه، آلیاژی از فولاد و کروم است. هرچه درصد کروم به کار رفته در این آلیاژ بیشتر باشد، با قابلیت پوشش دهی بالاتر سطح صاف‌تری را برای محصول نهایی شما ایجاد خواهد کرد.