بلورین: وقتی زنجیره های پلیمری بسیار منظم و با شکل خاصی در کنار هم قرار گیرند تشکیل کریستال یا بلور را می دهند. یک پلیمر کریستالی زنجیره های مولکولی اش منظم در یکدیگر قفل شده اند و به همین دلیل استحکام بالایی از خود نشان می دهند. برای پلیمر های بلورین، دمای ذوب تعریف می شوداما دمای انتقال شیشه ای یاTgوجود ندارد. یعنی در دما یا بازه دمایی خاصی پلیمرهای بلورین شروع به ذوب شدن می کنند و آن را با T_m نشان می دهند.

آمورف: عکس پلیمرهای بلورین می باشند یعنی زنجیره های مولکولی به شکل تصادفی و غیر منظم قرار گرفته اند و شکل خاصی را پیروی نمی کنند. این باعث شده تا خواص الاستیسیته و انعطاف پذیری بالایی داشته باشند. برخلاف پلیمرهای بلورین، پلیمرهای آمورف دارای نقطه ذوب نمی باشند و دمایی که در آن جریان پیدا می کنند را با T_g یا دمای انتقال شیشه ای نشان می دهند. از ویژگی های مهم پلیمرهای آمورف می شود به مقاومت حرارتی نسبتا پایین، پایداری ابعادی پایین، خزش نسبتا بالا اشاره کرد.

نیمه بلورین: در واقعیت می شود گفت که همه پلیمرها دارای مناطق کریستالی و آمورف به صورت همزمان هستند. یعنی پلیمر 100 درصد آمورف و مخصوصا 100 درصد کریستالی وجود ندارد. هرچند می توان از طریق روش هایی این مقادیر را به 100 نزدیک کرد. معمولا پلیمرهای آمورف حداکثر تا 90 درصد و پلیمرهای بلورین حداکثر تا 80 درصد دارای ماهیت آمورف و بلورین هستند.

انواع پلیمر ها از لحاظ کاربرد و خواص فیزیکی

پلیمرها از لحاظ کاربرد و خواص فیزیکی به 4 دسته پلاستیک، لاستیک یا الاستومر، الیاف و رزین تقسیم می شوند.

1-پلاستیک: پلیمرهایی که با استفاده از گرما و فشار به شکل مواد سخت و سفت تبدیل شده اند به پلاستیک معرف هستند و اکثرا نیمه بلورین می باشند. مانند PMMA، PE و ... نیروی بین مولکولی آن ها مابین الیاف و لاستیک هاست.

2-الاستومر ها یا لاستیکها: پلیمرهای جامد با خواص کشسانی مناسب و خاصیت الاستیسیته بالا هستند. در این نوع پلیمرها زنجیره های پلیمری توسط ضعیفترین نیروی بین مولکولی به هم متصل هستند و بخش اعظم ساختار آن ها آمورف می باشد. همین نیروی ضعیف بین مولکولی سبب خاصیت کسانی بالای آن ها می باشد. مانند رابرها و ...

3- الیاف یا فیبر ها: اگر پلیمررشته ای طولانی باشد که طول آن حداقل 100 برابر قطر آن باشد، به آن ها الیاف گفته می شود. این پلیمرها خواص کششی بسیار بالایی دارند و درجه کریستالی بالایی از خود نشان می دهندو مانند نایلون

4-رزین ها: پلیمرهایی با وزن مولکولی پایین می باشند که به عنوان چسب، درزگیر و .. کاربرد دارند. اکثرا به شکل مایع موجود هستند و معمولا برای بالابردت استحکام آن ها در حین کاربرد یا پس از آن، آن ها را پخت می کنند. مثلا چسب هایی که در مصارف عمومی استفاده می شود، پس از مدتی که در معرض هوا بود پخت و سخت می شود. به آن ها چسب های هوا پخت گفته می شود.

افزودنی های پلیمری چیست؟

افزودنی ها مواد شیمیایی هستند که برای بهبود فرآیند پذیری، افزایش طول عمر و یا دستیابی به خواص فیزیکی و شیمیایی مطلوب در محصول نهایی به پلیمر پایه اضافه می شوند. در حالی که محتوای افزودنی ها معمولا تنها چند درصد است، تاثیر آنها بر عملکرد و پایداری پلیمر قابل توجه است. هنگامی که مواد افزودنی اضافه می شوند، ترکیب پلیمری به عنوان مستربچ نامیده می شود و بر این اساس پردازش می شود.

انواع افزودنی های پلیمری

گزینه های بی شماری در مورد مواد افزودنی وجود دارد و هر کدام بهبود خاصی در عملکرد یا پایداری پلیمر ارائه می دهد. انتخاب مواد افزودنی مناسب برای پلیمر شما ممکن است کار سختی به نظر برسد، به همین دلیل از شخصی که تخصص گسترده در زمینه افزودنی ها و رزین های مختلف دارد سوالات مربوطه خود را بپرسید.

در زیر دسته های رایج افزودنی های پلیمری آورده شده است. حتی در یک دسته خاص مانند بازدارنده های شعله، گزینه های افزودنی متعددی وجود دارد. افزودنی که برای یک پلاستیک معین بهترین است به شدت به پلیمر پایه (برای اطمینان از سازگاری) و کاربرد محصول نهایی بستگی دارد.

روان کننده ها: پلیمرهای پایه اغلب سفت هستند و انعطاف پذیری و رئولوژی یا جریان، خواص مورد نیاز برای پردازش پلاستیک را ندارند. نرم کننده ها برای بهبود رئولوژی و همچنین الاستیسیته اضافه می شوند. نرم کننده ها یکی از رایج ترین افزودنی های پلیمری هستند و به عنوان مثال می توان به استرهای فتالات که در محصولات PVC استفاده می شود اشاره کرد.

تثبیت کننده های ضد پیری: تقریبا هر پلاستیک در معرض اشعه ماراءبنفش، مانند نور خورشید اکسیژن از جمله اوزون در معرض تخریب قرار می گیرد. این تخریب باعث شکنندگی،تغییر رنگ و از بین رفتن برخی از خواص فیزیکی می شود. افزودنی هایی که به عنوان آنتی اکسیدان ها، تثبیت کننده ها یا آنتی اوزون ها شناخته می شوند، برای مبارزه با خراب شدن پلاستیک و افزایش قابل توجه طول عمر محصول نهایی اضافه می شوند. نمونه هایی از آنتی اکسیدان ها شامل فنل ها، آریل آمین ها و فسفات ها و نمونه هایی از تثبیت کننده های UV شامل بنزوفنون ها و بنزوتریازول ها هستند. علاوه بر این، رنگ سیاه یک جاذب عالی اشعه ماورابنفش است، بنابراین اغلب رنگ ها یا کربن سیاه عنصری برای محافظت از محصولات در برابر نور UV اضافه می شود.

عوامل دمنده: این مواد افزودنی به پلیمر پایه اضافه می شوند و هنگامی که در حین پردازش به دمای خاصی رسید تجزیه می شوند و گازی آزاد می کنند که یک ساختار سلولی در پلاستیک ایجاد می کند. این ساختار باعث کاهش چگالی و بهبود خواص عایق می شود. دمنده های مختلفی از نمک گرفته تا مواد شیمیایی پیچیده آزاد کننده نیترژن در دسترس هستند.

بازدارنده های شعله: بازدارنده های شعله از احتراق جلوگیری می کنند، آن را به تاخیر می اندازند یا سرعت آن را کاهش می دهند. این افزودنی ها در محصولات الکتریکی رایج هستند تا از اشتعال و سوختن پلاستیک ها جلوگیری شود. بازدارنده های شعله را می توان با پلیمر پایه مخلوط کرد یا در مرحله پردازش پلاستیک به آن اضافه کرد یا حتی به عنوان یک لایه سطحی روی محصول نهایی اضافه کرد. هالوژن ها مانند برم ها و همچنین مواد شیمیایی فسفر و نیتروژن، بازدارنده های رایج هستند.

عوامل هسته زا: این افزودنی ها خواص مکانیکی و شفافیت را بهبود می بخشند. آنها همچنین سرعت تبلور پلاستیک را افزایش می دهند و زمان چرخه کلی را کاهش می دهند.

پردازش: این افزودنی ها با پلیمر ترکیب می شوند تا فرآیند پذیری و ویژگی های پردازش مواد را بهبود بخشند. نمونه هایی از افزودنی های فرآوری شامل روان کننده ها و به طور خاص تر، اسیدهای چرب، موم های هیدروکربنی و برخی از انواع پلی اتیلن است.

رنگ ها: هدف این عوامل تغییر رنگ محصول نهایی است، این افزودنی ها اغلب رنگدانه یا رنگ هستند. رنگ یا رنگدانه خاص انتخاب شده عمدتا بر اساس پلیمر پایه مورد استفاده است زیرا این دو ماده باید با هم سازگار باشند.

بو: همچنین افزودنی هایی برای اصلاح بوی محصول نهایی وجود دارد. یک مثال از یک عامل بو زمانی است که یک ماده شیمیایی به رنگ اضافه می شود تا بوی مطبوع تری ایجاد کند.

ضدمیکروبی: با توجه به روند رو به افزایش در تجهیزات پزشکی قابل کاشت و سایر فناوری ها، افزودنی های ضد میکروبی محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. این عوامل از تخریب پلاستیک محافظت می کنند و احتمال حمله میکروبیولوژیکی را کاهش می دهند.

صنایعی که با بکارگیری مواد پلیمری تحولات زیادی داشته اند عبارتند از:

صنعت بسته بندی

صنعت کشاورزی

صنعت حمل و نقل

صنعت پزشکی

صنایع الکتریکی و الکترونیک

صنعت خودروسازی

صنعت ساختمان

صنعت نساجی

صنعت نظامی

صنعت اسباب بازی

صنعت لوازم خانگی

کاربرد پلیمرها در صنعت بسته بندی

شاید بتوان گفت یکی از بزرگترین صنایعی که از مواد پلیمری استفاده می کنند و مورد تحول بسیاری قرار گرفته اند، صنعت بسته بندی هستند. بسته بندی یکی از صنایعی است که به طور گسترده در صنایع غذایی و دیگر صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرید. از موارد تبلور بکارگیری مواد پلیمری در صنعت بسته بندی در حوزه‌ی مواد غذایی می توان به جایگزین شدن بطری های پلی اتیلن به جای ظروف فلزی، بسته بندی انواع مواد شیمیایی نظیر اسیدها، سموم و… اشاره کرد. از دیگر موارد مصرف آنها می توان به بسته بندی مواد غذایی اشاره کرد. به طور کلی مصارفی مانند بسته بندی نوشابه، بسته بندی روغن، ساخت انواع بطری ها، ساخت درب‌های پلاستیکی بطری‌ها و… همه و همه از کاربردهای مواد پلیمری در بسته‌بندی است که این امرعلاوه بر اینکه باعث افزایش چشم گیر بهداشت و کاهش هزینه‌ها شده، همچنین باعث رونق و افزایش مصرف در این صنایع شده است.

 

کاربرد پلیمرها در صنعت کشاوزی

بدون شک یکی از عوامل توسعه کشاورزی، کاربرد روزافزون مواد پلیمری در این صنعت است. یکی مزایای استفاده از محصولات پلیمری در صنایع کشاورزی، بهینه‌سازی مصرف آب است. استفاده از لوله‌ها و فیلم‌های پلی‌اتیلنی انقلابی در این صنعت ایجاد کرده‌است که علاوه بر اینکه توانسته تا حدود زیادی بر هدر رفت آب کمک کند، همچنین بسیاری از مناطقی که کشاورزی در آن رونقی ندارد را توانسته با روش‌های مختلف تبدیل به مکانی برای بهره‌برداری محصولات مختلف کند.

 

کاربرد پلیمرها در صنعت حمل نقل

یکی دیگر از کاربردهای مواد پلیمری که امروزه موردتوجه بسیاری قرار گرفته و همچنان در حال توسعه است، بکارگیری آن‌ها در صنعت حمل و نقل است. استفاده از آن‌ها در صنایع حمل و نقل عمومی، ریلی، هوایی و… بیش از گذشته مورد استفاده است. از جمله دلایل بکارگیری مواد پلیمری در این صنعت این است که این وسایل را مقرون به صرفه‌تر، سبک‌تر، ایمن‌تر و… می‌توان ایجاد کرد.

کاربرد پلیمرها در صنعت پزشکی

مزایای استفاده از مواد پلیمری نسبت به سایر مواد شیمیایی در صنعت پزشکی، آنها را به یکی از پراستفاده‌ترین موادها در این صنعت تبدیل کرده‌است. یکی از کاربردهای مواد پلیمری در صنایع پزشکی، استفاده آن‌ها در ساخت انواع تجهیزات پزشکی و بیمارستانی مانند تجهیزات تصویربرداری، تجهیزات انواع اتاق عمل و… است. از کاربردهای دیگر آن استفاده در کاشتنی‌های پزشکی است و همچنین استفاده در ظروف دارویی از جنس مواد پلیمری توانسته است هم تولید این ظروف را نسبت به ظروف پلاستیکی راحت‌تر کند، هم باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی بشود. علاوه بر آن‌ها مواردی مانند امکان تنوع طراحی و… از دیگر دستاوردهای استفاده آن‌ها در این صنعت است.

کاربرد پلیمرها در صنایع الکتریکی و الکترونیک

امروزه کاربردهای لوازم الکترونیکی بیش از هر زمانی با جهش کاربرد و تولید روبرو است و این امر به گونه‌ای است که تقریبا در هیچ جایی نمی‌توان نمونه هایی از آن‌ها را ندید. در خانه‌ها، ادارات، صنایع و…انواع کامپیوترها، تجهیزات کامپیوتری و… به وفور استفاده می‌شوند. در تولید برخی از قطعات این وسایل و تجهیزات از مواد پلیمری استفاده می‌شود که بستگی به نوع آن از پلیمرهای مختلفی استفاده می‌شود.

کاربرد پلیمرها در صنعت خودروسازی

امروزه کاربرد مواد پلیمری و پلاستیکی در صنایع خودروسازی آنقدر گسترش یافته که می‌توان گفت بیش از 50 درصد قطعات صنعت خودروسازی از مواد پلیمری ساخته می شود و تحولی عظیم در این صنعت ایجاد کرده است. مزایای استفاده از این مواد به جای قطعات دیگر مواردی همچون پایین آمدن هزینه ها، اتصالات یکپارچه‌تر، مونتاژ آسان‌تر و… را برای این صنعت به ارمغان آورده است. استفاده از مواد پلاستیکی در بسیاری از بخش‌های داخلی مانند کنسول، آینه‌ها، صندلی‌ها و… به منظور افزایش ایمنی، افزایش فضای قابل استفاده و… بیش از گذشته به چشم می‌خورد. همچنین استفاده از آن‌ها در بخش‌های خارجی مانند سپر، بدنه، چراغ ها و… علاوه بر زیبایی، کارایی بهتری را ایجاد کرده‌است. علاوه بر این‌ها، تحقیقات روی ساخت قسمت‌های مختلف خودرو با بکارگیری این مواد با هدف سبک سازی، ایمنی بالاتر، کاهش هزینه‌ها، زیبایی بیشتر و… انجام می‌شود و به عنوان بحث‌های تحقیقاتی روز، مورد پژوهش هزاران محقق است.

کاربرد پلیمرها در صنعت ساختمان

یکی دیگر از صنایعی که امروزه بسیار تحت تاثیر گسترش کاربرد پلیمرها قرار گرفته است، صنعت ساختمان است. مزایای بکارگیری این مواد در ساختمان‌ها مضاف بر اینکه زیبایی خاصی را به بخش‌های مختلف آن می‌دهد، همچنین بسیاری از مشکلاتی که مواد سنتی دارند را برطرف کرده است. تقریبا در بیشتر مراحل ساخت ساختمان شما می‌توانید از این مواد استفاده کنید. عایق‌های حرارتی و رطوبتی، لوله‌های پلاستیکی، پنجره‌ها و ده‌ها بخش دیگر از کاربردهای بکارگیری این مواد در صنعت ساختمان هستند.

کاربرد پلیمرها در صنعت نساجی

صنعت نساجی، که می‌توان گفت یکی از قدیمی‌ترین صنایع است، به تولید الیاف مختلف، تبدیل الیاف به نخ، نخ به پارچه و همچنین بسیاری از موارد دیگر می‌پردازد. استفاده از پلیمرها، تولید الیاف با ویژگی‌هایی مثل مقاومت حرارتی بالا، استحکام بالا و… را در این صنعت میسر ساخته است. به طور کلی وجود کاربردهای مختلف این مواد در بخش های گوناگون، استفاده از آن‌ها را در این صنعت به یک بخش جداناپذیر تبدیل کرده است و می‌توان گفت این صنعت را هم با تحولی عظیم روبرو کرده است.

کاربرد پلیمرها در صنعت نظامی

فرمولاسیون پیشرفته مواد پلیمری باعث شده‌است بکارگیری آن‌ها در صنایع نظامی نیز گسترش بیابد و مورد توجه محققان و طراحان این حوزه قرار بگیرد. کاربردهای گسترده این مواد مانند ساخت وسایل حمل و نقل نظامی، ساخت تجهیزات نظامی، ساخت ایستگاه های عملیاتی و … به دلایل مقرون به صرفه بودن، ایمنی بسیار بیشتر، سبکتر بودن و… بیش از گذشته گسترش یافته‌است که بکارگیری آن‌ها مانند بسیاری از صنایع دیگر، این صنعت را هم با تحولی شگرف روبرو کرده است.

کاربرد پلیمرها در صنعت اسباب بازی

امروزه در اطراف خود، وسایل بازی پلاستیکی در فضاهای خانگی و عمومی را زیاد می‌بینیم. در ساخت انواع مختلف این نوع اسباب بازی‌ها از مواد پلیمری استفاده می‌شود. این وسایل در شکل‌ها و رنگ‌های مختلف مدتی است جایگزین مناسبی برای اسباب بازی‌های فلزی و قدیمی شده است. وسایلی مانند سرسره، تاب، استخر توپ و… همه از کاربردهای بکارگیری مواد پلیمری در این صنعت است.

کاربرد پلیمرها در صنعت لوازم خانگی

یکی دیگر از صنایعی که در سال‌های اخیر بسیار تحت تاثیر بکارگیری مواد پلیمری قرار گرفته است صنعت تولید لوازم خانگی است. در همه جای خانه قوطی‌های حبوبات، انواع پارچ‌ها، آبکش‌ها، جارو و خاک انداز، سطل‌ها، رخت آویز، گلدان‌ها و… به چشم می‌خورد که امروزه اکثر این‌ها با مواد پلیمری ساخته می‌شود. همچنین در قسمت‌های مختلف تولید لوازم خانگی مانند یخچال، لباسشویی و… از این مواد استفاده می‌شود که نمونه‌های دیگری از بکارگیری مواد پلیمری در این صنعت است.

جایگاه پلیمرها در صنعت پتروشیمی ایران

از سال 1340 تا کنون که بنگاه پتروشیمی (بعدها به شرکت ملی صنایع پتروشیمی تغییر نام داد) مامور نصب ماشین آلات خریداری شده به منظور تولید لوله های پلیکا از پلی وینیل کلراید در شهر صنعتی کرج شد. صنعت پتروشیمی در ایران تحول و دگرگونی های فراوانی داشته است. در میان محصولات این صنعت، پلیمرها با توجه به تنوع کاربرد و ارزش افزوده بالا همواره به عنوان مهم ترین بخش تولیدات پتروشیمی تحول بزرگی در صنعت پتروشیمی ایجاد کرده اند.

تحولاتی که این صنعت عظیم را رفته رفته به صنعت اول کشور تبدیل می کند، به طوری که تولید 800 هزار تنی انواع محصولات پتروشیمی در پایان جنگ تحمیلی در سال 1367 به 4/53 میلیون تن در سال 1397 افزایش یافته است که از این مقدار تولیدات صنعت پتروشیمی، 8/6 میلیون تن سهم انواع پلیمرها بوده است.

اولین پلیمر تولیدی در ایران پلی وینیل کلراید (PVC) است که در سال 1349 و در پتروشیمی آبادان به میزان 36 هزار تن در سال تولید شد و مقدمه ای برای ورود هر چه بیشتر این محصول پر اهمیت به زندگی ایرانی ها بود، اما از آن زمان تاکنون تحولات عظیمی به وجود آمده است که با نگاهی به آمار تولید این محصول می توان این تحولات را مرور کرد.

ظرفیت تولید اسمی محصولات پلیمری

ظرفیت اسمی تولید محصولات پلیمری در کشور در سال 1397 حدود 2/8 میلیون تن بوده است و با بهره برداری از طرح های در دست اجرا، ظرفیت تولید این محصولات ارزشمند به 61/16 میلیون تن خواهد رسید.

نمودار 1 روند افزایش ظرفیت اسمی تولید انواع محصولات پلیمری را از سال 1390 تا تیرماه سال 1398 را نشان می دهد. همانطور که در این نمودار نشان داده شده است این نمودار در همه این سال ها روند صعودی داشته است و به رغم کند شدن آهنگ رشد ظرفیت تولید، که بیشتر به دلایل سیاسی مخصوصا تحریم بوده است، رشد ظرفیت همچنان ادامه داشته است.

 

صادرات محصولات پلیمری

۱۸ گروه محصول پلیمری با ۳۰۰ گرید مختلف در صنعت پتروشیمی وجود دارد و ۴۴ نوع محصول نیز شیمیایی در این صنعت تولید می شود که جمع آنها با دیگر محصولات غیر پلیمری و غیر شیمیایی 350 محصول است. ۳۱ میلیون تن محصول قابل فروش وجود دارد که از این میزان 5/22 میلیون تن به مقاصد مختلف صادر می‌شود. 5/8 میلیون تن در داخل عرضه می‌شود که از این میزان 7/4 میلیون تن در بورس کالا تحت نظارت دقیق و کامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی و و اعمال قیمت‌گذاری و کف عرضه آن، عرضه می شود. همانطور که در نمودار 7 مشاهده می کنید، میزان صادرات محصولات پلیمری در سال 1388 نسبت به سال 1381 رشد چشمگیری داشته است و از 2/0 میلیون تن در سال 1381 به 70/1 میلیون تن در سال 1388 رسیده است. از سال 1388 تا سال 1392 صادرات محصولات پلیمری از نظر ارزش همواره افزایش داشته است، در سال 1392 ارزش صادرات این محصولات کاهش یافته اما این کاهش از سال 1393 مجددا جبران شده و روند افزایش ارزش صادرات محصولات پلیمری تا سال 1396 ادامه داشته است. در سال 1397 میزان صادرات محصولات پلیمری هم به لحاظ وزنی و هم به لحاظ ارزش کاهش یافته است اما ارزش صادراتی محصولات پلیمری در مقایسه با وزن آنها کمتر کاهش یافته است و این امر به دلیل افزایش نرخ برابری دلار آمریکا در مقابل ریال ایران در سال 1397 است. دلیل کاهش صادرات محصولات پلیمری نیز به تحریم های ظالمانه آمریکا و مشکلات موجود در سیستم حمل و نقل پول است.

نمودار 7-صادرات محصولات پلیمری طی سال های 97- 88 (وزن: میلیون تن؛ ارزش: میلیارد دلار)

 

نمودار8- سهم صادرات و فروش داخلی محصولات پلیمری از کل فروش طی سال های 1397- 1388 (درصد)

 

 

سهم صادرات و فروش داخلی از فروش کل طی سال های 1388 تا 1397 در نمودار 8 نشان داده شده است. همانطور که در این نمودار می بینید از سال 1393 به بعد سهم صادرات از فروش کل در حال افزایش و سهم فروش داخلی در حال کاهش است که این امر منجر به افزایش ارزآوری تولید پلیمرها و کاهش کسری بودجه می شود.

چشم انداز ظرفیت تولید و سهم تجارت ایران از مهم ترین پلیمرها

به منظور سیاستگذاری و برنامه ریزی برای صنعت پتروشیمی کشور و به ویژه صنعت تولید پلیمر جا دارد که چشم انداز ظرفیت تولید و سهم تجارت ایران از آنها مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار گیرد. اما از آنجا که تعداد پلیمرها بسیار زیاد است، بررسی تک تک آنها بسیار وقت گیر خواهد بود. به همین دلیل در ادامه این گزارش چشم انداز ظرفیت تولید و سهم تجارت ایران از دو پلیمر مهم یعنی پلی اتیلن، پلی پروپیلن مورد بررسی قرار می گیرد.

پلی‌اتیلن

آمارهایی که از میزان ظرفیت تولید پلی‌اتیلن کشور منتشر شده نشان می‌دهد که ظرفیت اسمی تولید انواع پلی اتیلن در سال 1397 بالغ ‌بر 4.810 هزار تن بوده است.

ایران انتظار دارد که تا سال آینده در حدود سه میلیون تن به ظرفیت تولید پلی‌اتیلن خود بیفزاید و در افق 2020 تولید کل پلی‌اتیلن خود را به 8/7 میلیون تن در سال برساند. ایران هم‌اکنون 20 درصد از پلی‌اتیلن خاورمیانه و 4 درصد از پلی‌اتیلن دنیا را تولید می‌کند و انتظار می‌رود که با بهره‌برداری از واحدهای جدید در افق 2025، سهم ایران از ظرفیت تولید پلی‌اتیلن خاورمیانه و کل جهان به ترتیب به 35 و 7/6 درصد افزایش یابد.